desc
via Dichters Dansen Niet: Mai 68 van Gilbert Becaud: Becaud aux Pays-Bas (1980 – Avro).
Facebook | Video’s van Blog Gilbert Becaud: Becaud aux Pays-Bas (1980?)
http://www.facebook.com/video/video.php?v=1436656790192
Ik weetniet of het “Dank U!” van Becaud – na het abominabele “L’important c’est la Rose” gericht aan het klapvee van de Avro Tele BingoShow anno 1980 als Dans le Cul is bedoeld. Net zomin of Becaud in het prachtige lied Mai 68 dat daarop volgt de frase “Et Mai 68, c’est une chansond’un autre âge” de eerste keer als “Et Mai 68, c’est une chanson de notre âge” heeft uitgeschreven en ingezongen. Op de cd die ik beluisterde lijkt het hier wel op.
In elk geval is het pianospel van deze formidabele zanger met de guitige pretoogjes live en niet play back – getuige de bij wijlen even losse als valse touch op de vleugel. “Kijk telebingo volk! Met losse handjes!”Vermoedelijk waren er al een paar petit coups de rhum achter de kiezen toen Mies Bouwman haar gast eindelijk die zaterdagavond ten tonele mocht roepen.
Vraag me tot slot af wat er van le petit Pierre geworden is. 41 jaar oud zal hij nu zijn. Het kado van een stoeptegelrevolutie die onder het plaveisel van de vastgeroeste maatschappij een strand van verlangen bloot wilde leggen. La poesie logera la vie! De Rolls Royce in de Rue du Bac heeft gebrand als toorts. De straten van Parijs zijn opnieuw geplaveid. De stad heeft zichzelf in een badkuip vol geld goed en klatergoud verdronken. Het lied van Becaud is een treffende tedere tegenhanger van Leo Ferre’s intens bittere “Paris je ne t’aime plus”.
Bellum transit – amor manet.
Serge van Duijnhoven
Tekst van het chanson
“Mai 68”
van Monsieur 100 mille Volts Gilbert Becaud:
Tiens, 12 ans déjà
…Qu’on est ensemble, presque mariés
Et le petit Pierre,le beau cadeau
Le temps va vite,voyage
Et Mai 68,c’est une chanson de notre âge
Tiens, 12 ans déjà
On était fou,on se foutait
Du monde entier,des gens mariés
D’la républiquetrop tiède
Et Mai 68,pour moi c’est “Je t’aime”
Simplementun seul mot”Je t’aime”
Tiens, tu t’en souviens
La rue du Bac,une barricade
Et je t’emmène chez moi
Pendant qu’on s’aimait
Des gens criaient,couraient
Une jolie Rolls brûlait
A la radio cette musique-là passait
Tiens, 12 ans déjà
Qu’on est ensemble,presque mariés
Le petit Pierre est contestataire
Le temps va vite, voyage
Et Mai 68, c’est une chanson d’un autre âge
Tiens, 12 ans déjà
Pour fêter ça,je t’emmène dîner
C’est rue du Bac,un p’tit resto”A la barricade”,ballade
Et de ce temps-là pour toi et pour moi
Restera un seul mot
“Je t’aime”
(1980)
bron: http://www.facebook.com/video/video.php?v=1436656790192
Gilbert Bécaud (1927-2001)
De Franse zanger Gilbert Bécaud werd in 1927 geboren als François Silly in Toulon. Op zijn vijfde stuurde zijn moeder Gilbert naar pianoles. Later studeerde Gilbert Bécaud aan het conservatorium in Nice. Hij wilde echter niet de klassieke kant op, maar koos voor een loopbaan in de amusementsmuziek.
Edith Piaf
In Parijs raakte Gilbert Bécaud in contact met Edith Piaf. Voor haar componeerde Bécaud “Je t’ai dans la peau”. Het nummer werd later wereldberoemd gemaakt door de Everly Brothers als “Let it be me”. Op aanraden van Piaf koos François Silly de artiestennaam Gilbert Bécaud. Zij voorzag problemen als hij zich in het buitenland zou presenteren als “Silly”.
Chansontraditie
Gilbert Bécaud stond met beide benen in de Franse chansontraditie, maar verwerkte hierin ook Amerikaanse invloeden. Hierdoor werden een groot aantal nummers wereldhits. Een groot aantal buitenlandse sterren nam zijn nummers op het repertoire, zoals Shirley Bassey.
De bekendste nummers van Gilbert Bécaud zijn onder meer: “Et maintenant”, “Nathalie”, “l’Important c’est la rose”, “Il fait des bonds”, “Quand il est mort le poète”, “Le jour òu la pluie viendra”, “Pilou Pilou hé” en “Dimanche à Orly”.
Monsieur 100.000 Volt
Gilbert Bécaud bezocht Nederland voor het eerst in 1955. Dat was een sensatie. Meteen liet hij zien waarom hij later “Monsieur 100.000 Volt” werd genoemd. “Hij vreet zijn micro op, slaat zijn piano stuk en schreeuwt als een bezetene.” Toen Bécaud zijn eerste concerten gaf, geloofde niemand dat hij het lang zou uitzingen. Maar hij was een blijver. Tot kort voor zijn dood in 2001 bleef hij muziek opnemen en zelfs optreden.
Gilbert Bécaud overleed op 18 december 2001 op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.
Gilbert Bécaud, de Franse zanger met de bijnaam “Monsieur Cent Mille Volts”. Vanwaar die bijnaam? Bécaud beantwoordt de vraag in het programma “Tienerklanken” uit 1965.
zie opnamen van dit programma: http://www.cobra.be/permalink/1.659745
Musique: Gilbert Bécaud, Paroles: Pierre Delanoë, 1955
Comme l’argile
L’insecte fragile
L’esclave docile
Je t’appartiens
De tout mon être
Tu es le seul maître
Je dois me soumettre
Je t’appartiens
{v1:}
Si tu condamnes
Jetant mon âme
Au creux des flammes
Je n’y peux rien
{v2:}
Si tu condamnes
Si tu me damnes
Voici mon âme
Voici mes mains
Avec les peines
L’amour et la haine
Coulant dans mes veines
Je t’appartiens
Que puis-je faire
Pour te satisfaire
Patron de la terre
Sur mon chemin
Comme les anges
Chanter tes louanges
Mais je ne suis pas un ange
Tu le sais bien
Je ne suis qu’un homme
Rien qu’un pauvre homme
Je t’aime bien
Comme un copain
{v1:}
Souvent je pense
Que dans ton immense
Palais de silence
Tu dois être bien
{v2:}
Parfois je pense
Que dans ton immense
Palais de silence
On doit être bien
Plaats een reactie
Nog geen reacties.
Geef een reactie