DICHTERS DANSEN NIET – INFOSHEET SEIZOEN 2013/14

DICHTERS DANSEN NIET

*

fotograaf FvZ

Serge van Duijnhoven (1970) en dj Fred dB (Fred de Backer, 1967) treden sinds 1997 op, in binnen- en buitenland, onder de naam Dichters Dansen Niet. De avontuurlijke koers van dit eigenzinnige gezelschap is al zeventien jaar een opvallende constante aan het firmament van de literaire voordrachtskunst. Na enkele jaren van toeren, componeren en experimenteren, is er een nieuw album uit de studio gerold: Vuurproef. Het spectaculaire slotdeel van een trilogie die in 2003 begon met het album Bloedtest, in 2007 gevolgd door Klipdrift. Beide uitgaven kregen veel aandacht in de pers, de VPRO tipte het laatste album als favoriet in de Luisterpaal van 5voor12. Over DDN’s debuut Obiit in orbit schreef dichter Menno Wigman al in 1999: ‘Een stemmige, bij vlagen overrompelende cd die tot het beste behoort wat muzikanten en dichters in Nederland hebben bereikt.’ http://www.reverbnation.com/dichtersdansenniet CONTACT DDN:  00 32 477 767 300   sergevanduijnhoven@skynet.be

Jungske, video op Youtube:

De pers over Dichters Dansen Niet: “’Het beste wat muzikanten en dichters in Nederland hebben bereikt.’ ” – Menno Wigman in Trajectum “‘Als poëzie een tijdsbeeld moet schetsen, is Serge van Duijnhoven een Van Gogh die schildert met woorden. Het publiek moet geconfronteerd worden met de macabere werkelijkheid. Luister en huiver, zo wil hij het.’ ” –  Jeroen Junte in Dance Update “DDN is erin geslaagd om de lyriek, de mystiek en ook de tragiek van Serge Gainsbourg in sterke gedichten en nummers te vangen in hun show Gitanes & Jazz…” – John Schoorl in de Poeziekrant 5/11 “Fred dB geeft met zijn intelligente en subtiele frequency-soundscapes de gedichten van Van Duijnhoven een wonderschone gelaagdheid. DDN bewijst eens te meer dat de symbiose van poëzie en muziek meer dan werkt. ” – Jasper Henderson – Nieuw Amsterdam Publishers “Auf der Bühne ist “Klipdrift“ eine eindrucksvolle Performance: sie verbindet moderne Poesie mit experimentellen Rhythmen und Klängen – Lyrik für alle Sinne.” – Poetry On The Road, Bremen * * In de afgelopen periode maakte DDN nieuwe studio- en concertopnamen met een bont gezelschap van gerenommeerde artiesten, zoals de bassisten Ali Haurand (voormalig bassist van Jacques Brel) en Eric Surmenian, keelklankzangeres Sainkho Namtschylak uit Tuva, pianist Edwin Berg, saxofonist Olaf Zwetsloot en het Nairi-strijkkwartet uit Jerevan. Samen werkten zij aan een nieuw album. Vuurproef is het werk gaan heten. Een gecombineerde uitgave van boek, cd en DVD: vol vurige verzen, magische muziek, betoverende woordjazz, verbluffende klankpoëzie en ontregelende composities. Opnieuw een pareltje van dicht-, performance- en vormgeverskunst. Vuurproef begint waar Klipdrift ophield: met een ontregelende bewerking van Ali Haurand’s in de jazz-wereld inmiddels klassiek geworden hartekreet “No More Chains!” Een credo dat DDN steeds op expliciete wijze heeft beleden. In het begin met vlijmende teksten die gerapt werden over de beats van gabber en house. Maar  gaandeweg subtieler, poetischer, avontuurlijker. De groep zocht toenadering tot de wereld van de cinema, het theater, de moderne dans. In de schemering van deze coulissen ontwikkelde zich een stemgeluid dat Menno Wigman kwalificeerde als “het beste wat muzikanten en dichters in Nederland hebben bereikt”. Op Vuurproef treffen we lyrische exercities, complexe composities en jazzy improvisaties met  piano, bas en strijkers naast ingetogen klank- en stemcollages, Mongoolse keelgezangen en shamanistische drumsequenties. Het album laat zich beleven als een film, waarin de lezer en de luisteraar op zintuiglijke wijze mee wordt gevoerd naar een betoverende katharsis. De poëzie in Vuurproef bestaat uit filosofische gedichten, gevoellige balladen, erotische mijmeringen, een heidense psalm over lust en genade, een request van de wanhoop en (tot slot) een bede om de stilte en de rust, zoals men die gewaar kan worden tussen de uitgepuurde pianoklanken van Bach’s Praeludium in B mineur. Een gedeelte van het album is gebaseerd op ervaringen van de band gedurende een verblijf in Armenië, waar DDN een openingsconcert mocht geven ter gelegenheid van Yerevan World Book Capital 2012. Een ander deel is voortgevloeid uit de Gitanes & Jazz voorstellingen waarin DDN in 2011 en 2012 een hommage bracht aan leven en werk van de ongrijpbare Franse cultzanger, erotomaan en dronkenlap Serge Gainsbourg. Maar bovenal beschrijft frontman en dichter Serge van Duijnhoven in Vuurproef een zoektocht naar bezinning in een rusteloze, overmatig geaccelereerde en grotendeels ontzielde wereld. In de nieuwe uitgave wordt het publiek in staat gesteld om de auteur te vergezellen op een louterend traject. Een parcours dat omhoogvoert uit de nevelen van het innerlijk ravijn. Langzaam maar gestaag weet de auteur vat te krijgen op de krachten die hem belagen. De driften en demonen, de materiële en matrimoniale tegenslagen. De dorsten en verlangens die hem uitputten en verdorren. Maar op de bodem van de chaos en ontrafeling, ontstaat de wijnmoer van het inzicht. Een geestverruimend residu. Licht breekt door. “Genade is nakend, (en nu nog het naakt!)” Een schittering tussen bijeengeveegde glasscherven. “Lazer op, Lazarus! Sta op!” Met zijn blote voeten, schuifelt de niet-dansende-dichter over de beduimelde dansvloer die het fundament vormt van zijn ziel. Alsof er een granaat geexplodeerd is in een balzaal. “Zie, de dichter! Hoor /hem zingen van het gloren / op het ritme van de wijzer!” In Vuurproef wordt het leven pakkend beschreven als een parcours vol voetangels en klemmen, waarin je gemakkelijk ten val kan komen. Maar ook als een Aufforderung zum Tanz. Een uitnodiging om de confrontatie aan te gaan met het zelf, en een kans om te ontwaken uit de morose wereld van de virtuele waan en de onverzadigbare roesdrift van het brein. ‘Wie de vaak nogal bescheiden Nederlandse schrijvers van dit moment een beetje volgt, kan niet anders dan gelukkig zijn met iemand als Van Duijnhoven. Hij engageert zich met de wereld van jongeren van vandaag en hij durft tenminste te beweren dat er in zijn werk iets nieuws gebeurt. In zijn albums met cd […] klinkt een zonder meer interessante, want naar serieuze poëtische verwerking van het alleractueelste strevende, stem.’ –        Thomas Vaessens in Het Financieele Dagblad (HFD)                   Edwin  Berg & Serge van Duijnhoven, live in Petrol Antwerpen 12 maart 2011 MUZIKALE AVONTUREN Sinds ze in 2002 samen een tournee maakten langs diverse Duitse steden in Nordrein Westfalen, heeft de samenwerking tussen Serge van Duijnhoven en bassist en jazzlegende Ali Haurand voor een nieuwe mijlpaal gezorgd in demuzikale diepgang van de podium-optredens van DDN. Ook recente samenwerkingsprojecten met de bekende jazzvirtuoos Edwin Berg, keelklankkunstenares Sainkho Namtchylak uit Tuva, het Kamertrio Zéphyr uit Montélimar, singer/songwriter Rick Treffers, de Japanse filmregisseur/dichter Sono Sion (bekend van de film The Suicide Club en het dadaistisch-situationistische poëzieproject Tokio Gagaga), hebben het gezelschap van “niet dansende dichters” geholpen om ook minder geëffende paden te ontdekken binnen de domeinen van literatuur en muziek. bekijk meer video’s van DDN op het videokanaal van de dichter: http://www.youtube.com/user/sergevanduijnhoven/videos FRED dB – percussie, compositie, productie Fred de Backer (1967), (Dj) Fred dB, – voorheen vooral bekend onder zijn alias DJ Fat – heeft menige muzikale waters bevaren en heeft  onder andere een carrière    als drummer achter de rug bij de alternatieve Brusselse rockgroep Villa Basta en het dansgezelschap Everything Is Slow. Hij is producer en geluidsman van zijn eigen muziekstudio Fats Freds Akoestische Tuin, en  draaide jarenlang als vaste dj in de Gentse house- en technoclub vooraanstaande dance club Decadance. Fred is gekend om zijn veelzijdige, subtiele muzikale benadering die hem gewild maakt zowel binnen het circuit van de danstempels als bij het (dans)theater dance circuit als voor de meest uiteenlopende artistieke projecten. In Brussel draaide deze allround soundlaborantin div. bars en clubs en gelegenheden zoals Pablo Discobar, l’Accrobat en Cinema Nova. In 2003 introduceerde hij onder de naam Permafrozzt als eerste de uit Rusland en de Oekraiene overgewaaide muziekstroming Lowbattery in de Benelux en Zuid-Afrika. Ook stelde hij de cd Shestipaly (= Russisch voor ‘zesde teen’) samen, een collectie van Lowbattery nummers die hij in zijn studio verzamelde, selecteerde en inblikte. Samen met dichter Serge van Duijnhoven en VJ Gabriel Kousbroek maakt hij deel uit van de vaste kern van vormt hij het gezelschap Dichters Dansen Niet. Voor Djax Records en uitgeverij De Bezige Bij produceerde hij de cd’s Obiit In Orbit en Bloedtest. percussie soundlab live- & studiomixages       SERGE VAN DUIJNHOVEN – lyriek, teksten, voordracht De afgelopen jaren bouwde de in het Noord-Brabantse Oss geboren schrijver, dichter en historicus (1970) een reputatie op als een eigenzinnig dichter en performer.Serge debuteerde in 1993 als dichter met de bundel Het paleis van de slaap, en richtte met een groep Nederlandse en Vlaamse beeldend kunstenaars en theatermakers het tijdschrift MillenniuM op alsmede de Kunstgroep Lage Landen. Verbleef in Sarajevo voor De Morgen en de Volkskrant. Recente publicaties: De zomer die nog komen moest (Nieuw Amsterdam), Klipdrift (Nieuw Amsterdam),{Balkan}Wij noemen het rozen (Podium), Fotografen in tijden van oorlog (Ludion), Bloedtest (De Bezige Bij) en Ossensia Brabantse gezangen (Jan Cunen). Serge van Duijnhoven is freelance medewerker van Vrij Nederland, http://www.cobra.be en het International Feature Agency. Sinds 2008 brengt hij als “Onze Man In Cannes” verslag uit van de hedendaagse filmwereld voor uiteenlopende nieuwe en periodieke media in Nederland, Vlaanderen, Amerika  en Azie. fotograaf Igor Freeke

Van Dichters Dansen Niet zijn de volgende albums verkrijgbaar:

1. Klipdrift (boek + cd, Nieuw Amsterdam)
2. Bloedtest (boek + cd, De Bezige Bij)
3. Obiit in orbit (boek + cd, De Bezige Bij/Djax Records)
4. Eindhalte Fantoomstad (boek + cd, Prometheus/Djax Records)

 

 

 

DDN speelde tussen 1997 en 2012 oa. op de volgende festivals en podia:

Crossing Border, Lowlands, De Gentse Feesten, de Nachten, Poetry On The Rocks, Poetry International, De Nacht van de Poëzie, de poëziezomer van Watou, Beeldspraak, Pontes Festival of European Artists (Krk Kroatië), Faladura Festival of Spoken Word (Porto Portugal), Woordfees (Kaapstad Zuid Afrika), Lyrikfest (Berlijn), Paradiso (Amsterdam), Literaturhaus Wien (Oostenrijk), de Petrol (Antwerpen), Cinema Nova (Brussel), 013 (Tilburg), Tivoli (Utrecht), Wintertuin (Nijmegen), Vooruit (Gent), Live in the Living (Ardooie), Porgy & Bess (Terneuzen), Liefde tussen de Lijnen (Oostende), Raamvertelling (Den Haag), Yerevan World Book Capital (Armenië).

MODULES EN VOORSTELLINGEN – 2013

 

DDN (SvD & Fred dB)

Concert van twintig minuten tot drie kwartier

 

DDN + pianist Edwin Berg

Concert van dertig minuten tot een uur

 

DDN Gitanes & Jazz

Theaterconcert van ruim een uur, hommage aan Serge Gainsbourg. Met video, foodperformance, piano.

 

DDN Internationaal  

Concert in Engels, Duits of Frans van drie kwartier tot een uur

 

PRIJZEN / UITKOOPSOM in overleg te bepalen

NB: er bestaat steeds de mogelijkheid, voor organisatoren, om aanzienlijke subsidies te verkrijgen bij literaire en artistieke fondsen in NL en Vlaanderen. Deze subsidies dienen wel telkens ruim vantevoren aangevraagd te worden. DDN helpt u graag bij het tijdig indienen van de juiste formulieren!!!

 

CONTACT:

 

Serge van Duijnhoven

 

mob: 00 32 477 767 300

sergevanduijnhoven@skynet.be

 

DDN op YOUTUBE:

bekijk meer video’s van DDN op het videokanaal van Serge van Duijnhoven

http://www.youtube.com/user/sergevanduijnhoven/videos

zoals:

Concertregistratie Gitanes & Jazz Deel I, Brugge Concertgebouw 05.05.12:

Concertregistratie Gitanes & Jazz Deel II, Brugge Concertgebouw 05.05.12:

Concertregistratie Yerevan World Book Capital – From Chaos To Hope, final songs 24.04.12:

Concertregistratie Yerevan World Book Capital – From Chaos To Hope, Cosmic Control 24.04.12:

Concertregistratie Yerevan World Book Capital – From Chaos To Hope, with Nairi Ensemble 24.04.12:

 

LES POETES NE DANSENT PAS

Serge van Duijnhoven, écrivain et surtout poète (sur papier comme dans la vie!), Fred de Backer alias Fred dB ainsi que le pianiste connu Edwin Berg, sont les trois mousquétaires qui forment DDN, en français ‘Les poètes ne dansent pas’.

Dichters Dansen Niet ce n’est pas un groupe de musique à proprement parler, mais plutôt une expérience où se rencontrent poésie, musique et image. Leurs projets peuvent varier selon les occasions et les rencontres, en Europe ou alors plus loin (et ils sont d’ailleurs présents sur la plate-forme spoken word internationale), mais ont toujours pour point commun d’explorer une certaine forme de mise-en-scène du texte écrit en alliance avec une recherche literaire et sonore/ musicale. “KLIPDRIFT” (Suicidal Tendency, l’audace mortelle) est leur tout dernier album sorti comme livre + cd et surtout : spectacle. Spectacle? Happening? Nous opterons plutôt pour le ‘happening’, car avec Dichters Dansen Niet il y a souvent une gaieté pleine d’imprévus, surtout du côté des invités-surprise! Que les non-flamands ou non-néerlandophones n’aient pas peur de s’aventurer dans les concerts de cette bande Belge-Neérlandaise-Allemande. Elle sera trans-fontalière et trans-linguistique. Et elle sera surprenante!

Pour le spectacle de ‘KLIPDRIFT’, la groupe Dichters Dansen Niet va plus loin et surtout plus profond que jamais dans son expériment déregulaire et sonore. La formation de base, s’est renforcée avec des musiciens d’une experience et reputation formidables comme le pianiste Edwin Berg, le tromboniste Wolter Wierbos, la chanteuse chamane-nomadique Sainkho Namtchylak (venant de Tuva), le saxophoniste Olaf Zwetsloot. Après une periode d’enregistrements, mixages, remixages et d’autres procedures et raffinages sonores qui seront appliquees dans leur studio aux Grand-Bigards,heureusement on peut anticiper a l’arrivée du nouvel album : En Feu ! (Vuurproef).  Album de concepte, en forme du livre plus cd/dvd. Qui commence, là ou finissait leur dernier album Klipdrift en 2007. Avec le lamentatio bouleversant venant du fond de l’ame libertaire, ainsi que des ténebres de notre histoire collective : «No More Chains ».

Cette collaboration toute fraîche de 2012, marquera aussi le retour dans le groupe du contrebassiste Ali Haurand (Frontier Traffic, fondateur du European Jazz Ensemble, accompagnateur de Jacques Brel sur son dernier tour de chant en 1966). Sur leurs albums Obiit in Orbit, Bloedtest et Klipdrift, tous produit méticuleusement dans Fred’s studio de mixage au Grands-Bigards (« Le Jardin Acoustique »), vous pouvez, en effet, découvrir les traces d’une coopération originale entre ces Poètes musicales qui – soit disants – ne dansent pas, et le grand génie de la littérature flamande : Hugo Claus (« Intacte, comme un rocher… »).

Edwin Berg, pianiste de Bee-Jazz

DICHTER TANZEN NICHT

Portrait der niederländisch-belgischen Dichtergruppe

Jazz, Chanson, Lautpoesie, Ton-Collage, Klangexperiment, Poesiemusik. Dichters Dansen Niet ist ein Lyrisch/Musikalisches Gesellschaft, bei dem es richtig abgeht. “Ein Großteil der Stücke ist duester, shamanistisch und hypnotisch, oft  auch sehr energetisch und manchmahl sogar richtig tanzbar. Da merkt man sofort, dass Fred de Backer ein bekannter DJ ist und Van Duijnhoven ein Klang-Zauberer. Ein schönes Spiel ist es die beide auf die Buehne zusammen zu  sehen, die kennen einander durch und durch und formen ein sehr hechtes,  fast kompromissloses Paar.“ Auf der Bühne ist DDN  eine eindrucksvolle Performance: sie verbindet moderne Poesie mit experimentellen Rhythmen und Klängen – Lyrik für alle Sinne.

Fred dB mischt fuer Dichter Tanzen Nicht eine ganz eigene Klangwelt aus Chanson, Klassik, Jazz, Folk, Film, Theater, Dance und Tailand-Pop. Wie hört sich dies dann an? Als eine Mischung zwischen Leo Ferré und Leonard Cohen, zwischen Verlaine und Vissotski, Pink Floyd und Underworld. Die lyrischen Klänge des 38-jährigen Niederländers Serge van Duijnhoven haben eine Sogwirkung – wir werden buchstäblich hineingesogen in diese Lyrische Klangwelt die ist aufgebaut aus Lieder, Lautpoesie, Jazz, Cheesy Frequencies, Balkanbeats, sampled voices, sonar pictures, soundfragments; eine Welt die ist aufgebaut aus Kopf und Herz, Lyrik und Musik, Rythmus und Seele, Intellekt und Instinct.

Die DDN-Konzerte sind immer ein grosses Erlebnis. Serge ist ein ziemlich expressiver Typ, der rannt die Buehne herum, er fluestert, schreit und singt, alles ganz voll geladen von Energie, das ist richtig Klasse. Poesie und Musik so wie mann es leider sehr sehr seltsam erleben kann…“ Serge van Duijnhoven stellt seine Stimme gern gegen den hohen Kammerton der Literatur und arbeitet am liebsten mit nicht sehr Akademische Kuenstler und Musikern zusammen. Vier Romanen und drei historische Buchwerke hat er auch geschrieben. ”Dichters dansen niet“ heißt sein erster Roman aus 1995. Aber von wegen nicht tanzende Dichter: Inzwischen ist “Dichters Dansen Niet“ eine Art Lyrik-Pop-Band, mit dem belgischen DJ Fred de Backer und viele internationale Musiker (Uli Sobotta aus Bremen, Ali Haurand aus Viersen, Sainkho Namtchylak auf Tuva) die in ihrem Musik-Studio in Bruessel oder live auf die Buehne, die Klanglagen fuer die Worte und die Musik versorgen.

The International Press about KLIPDRIFT, the latest album of Dichters Dansen Niet:

Michael Bird, editor in chief of the Rumanian Economist Weekly Magazine, wrote about the album KLIPDRIFT of DICHTERS DANSEN NIET:

“I am listening to the last record of Poets Don’t Dance. There is the sound of bottles. A child is repeating a nursery rhyme. The city is busy. There is a bass guitar. Some military-style chants. Someone is suffering. From a throat disorder. I am concerned. It may be a terrible dream. The guitars are back. And a beat. It’s pop with Tom Waits. Wie gehts? Pop Waits.
I am in Istanbul. Are they calling to rouse the army or is the market about to begin? I hear someone trying to cough up a butterfly. There’s jazz. A choir. A black choir. There is gospel in Istanbul. Maybe we have passed into the clouds. But it is night again and we cannot be sure where we are. Except there is nothing under or over us but darkness. The beat brings us back to earth. Because we cannot dance without gravity.
Now the violins and a woman – she is Scottish and she speaks in a mysterious brogue.
Then it all goes Bowie. Low Bowie. Cold war jazz Bowie. Your voice is digging into the ground. It talks with a mouthful of dirt. The trumpets come back. We are in and out of audibility. A sick Ian Curtis locked in a toilet is making up a song as he goes along. It has been a bad night. His song is not pretty. Is this a man-woman or a woman-man with the crushed voice and the synthesised piano? Serge wants to speak about love. But he can only scream while rolling his Rs. Breaks.
It becomes hard and confused for a few minutes. I don’t know what’s going on. I can’t explain what’s going on.
Now it’s time for samba. I’m funking. I’m funking crazy. But you end the funk. You end the fun. With sad words and the violins. Those damned violins. They kill every party. But it comes back. You let the funk return. But it’s angry. It’s bad funk. It wants to hurt me. It dissipates. More strings. A quartet I think. You are speaking a memorial. Are you burying the funk? There is a smile in your voice. You are becoming more animated. As though Brel has gate-crashed the funeral. Let the strings speak now. The cello is brooding again. The violins let the Cello brood and then make fun of him. Drums beat. Into the Dutch jungle we go. Meat everywhere. Eyes in the trees. Snakes in the canal. A monkey in the windmill. But Serge is not afraid of the jungle. Even though the insects are under his skin, under every inch of skin, even though they are breaking out and will turn his skin inside out, so his hair will grow inside and his entire body will be covered with blood. The more he bleeds from every inch of his skin. The more the hair grows inside until every organ in his body is thick with beard. The jungle laughs at Serge.
It’s German. An elergy. A catchy elergy. It’s the hit on the album. It’s a lullaby now with trumpets. A cradlesong for demon children. Now we are moving into the torch song. But you allowed the child to sing. He likes to sing with Uncle Serge’s words. He is singing about a beautiful place he wants to live in. A place where every house has a football field and all the dogs speak baby language. Echochamber. This is where children talk to themselves. Serge talks of his own childhood with fondness. It was not something full of woe or happiness. But this makes his longing for the time before all the more depressing. Now I cannot remember anything but being in darkness. So how can I be sure that what is around me is darkness?
Double bass and concertina. French bistro music. You’re talking to the staff behind the bar, regaling them about a story from a far far place. They don’t believe you. You talk about Shakespeare and Eliot and Thomas Mann. All the wonderful mistakes they made. Don’t get in a fight, Serge, it’s not worth it. But there will be no arguments anymore. Let the bass play and play and play. And the trombone. You drink a pastis on the house. Then the barman whispers to you – he tells you never to come back. When his back is turned, you spit on his counter and swear at him in Dutch.”

Michael Bird, Bucharesti Rumania 22.02.08

* * *