Wat gebeurde er precies op die donkere novembernacht in 1994, toen de BMW van Rob Scholte de lucht in vloog? Wie waren er verantwoordelijk. En hoe heeft Rob zijn daders kunnen vergeven? Vanuit het web van de Spin, legt ’s Hollands meest getourmenteerde en belaagde beeldend kunstenaar, een mondeling Testament af. Dat bij velen wenkbrauwen zal doen fronsen, maar toch vooral bewondering wekt voor Rob Scholte’s onverbiddelijke eerlijk- en standvastigheid… Waar heeft deze komeet die zichzelf zo heroïsch heeft weten te verschroeien in zijn staart, al die alomtegenwoordige tegenwerking – en Gravitas – aan te danken? Zonder gravitas, kunnen genieën niet vliegen. Vanuit dezelfde kamer als waar hij begin jaren zeventig door het raam de benen nam, doet de kunstenaar zonder benen in zijn rolstoel ten diepste verslag van de roerselen die hem van alle kanten teneder proberen te drukken. Vanaf de rand van de afgrond, is hier het verhaal van een verschoppeling die ooit als Icarus ten hemel vloog. En zijn vleugels brandde, aan de Zon…
Hoe gaan wij Nederlanders om met onze grootste kunstenaars? Van Rembrandt die herhaaldelijk failliet verklaard moest worden, tot Van Gogh die gek verklaard werd, tot Rob Scholte wiens benen er werden afgeblazen? Is hier een patroon in te ontdekken. Rob Scholte is down and out. Al zijn kunst is geconfisqueerd. Zijn reputatie is kapotgemaakt. Zijn relaties en zelfs nakomelinge idemdito. Zijn museum en al daarin, is hem op de meest brute en mercantiel-diabolische wijze ontnomen. Van de grote Icarus, rest nu een gehandicapte choreagraaf die zonder benen is teruggekeerd naar de kamer uit zijn jeugd. Waar het raam, waaruit hij ooit ontsnapte om de wijde wereld in te trekken, nog steeds wijd open staat. Al is het maar voor driekwart.
Foto: Sahin Sišic © 2023
HET RAAM
Het raam waardoor deze vrije radicaal
op onzekere dag de wereld introk
staat na bijna vijftig jaar weer
open op zeldzaam mooie dagen.
Daar zijn er niet meer vele van.
Wat heeft deze montere Job
De kosmos aangedaan? Betere
vraag: wat is de sterrengang
van dit genie. Deze nobele
ziel die zoveel tegenwerking
Gravitas ad extremum op zijn
Levenspad heeft gekregen?
Zijn mooie lange lijf met dito benen
wrong zich destijds soepeltjes langs
de lijst. Rob verhief zich
als een komeet ter sterre
om zichzelve succesvol
maar vroegtijdig te verschroeien
in zijn staart. De bom
onder zijn leden werd
niet de bom onder zijn leven
zijn vuur valt nu te lezen
aan de hemel van Mercurius:
vele namen kent de Zon
maar één zijn zoon
vele zonnen schijnen
’s nachts maar één
slechts overdag
Vele vaders kent het Niets
en nog meer dochters
vergroeien in de schoot
van het verschiet
De tijd bijt zich van oudsher
in zijn staart. Kosmos
& cosmetica! Zijn wij
allen dan kometen
die ons zelve verschroeien
in de muil van
de draak
?
Serge van Duijnhoven
Vught
05.03.23
Foto: Sahin Sišic © 2023
Sergevanduijnhoven's Blog 